Archiwum kategorii: zioła przeciwbiegunkowe

Korzeń kobylaka

Kobylak czyli koński szczaw lub szczaw kędzierzawy, to zioło stosowane w dolegliwościach przewodu pokarmowego: biegunce- zwłaszcza u dzieci, w wymiotach, w niestrawności, ale też w anemii jako zioło zwiększające poziom hemoglobiny, znosi objawy reakcji autoagresji immunologicznej i alergii. Okłady z odwaru stosujemy na owrzodzenia, wypryski, rany i ropnie, płukanie ust odwarem pomoże w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, hamuje rozwój bakterii ropotwórczych oraz beztlenowych, picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamuje rozwój drożdżaków i bakterii. Ponadto płukanki z odwaru stosujemy w zapaleniu pochwy, prącia, moszny, hemoroidach i świądzie.
Korzen kobylaku jest szczególnie zasobny w dobrze przyswajalne żelazo, co działa krwiotwórczo poprzez zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, w witaminę A, C, białka, tłuszcze, wapń, cynk, sód, mangan, garbniki oraz przeczyszczające antrachinony. Jeszcze pod koniec XIX wieku korzeń kobylaku był na liście leków stosowanych oficjalnie przez lekarzy i zielarzy. Przetworami z korzenia kobylaku leczono wszelakie problemy układu pokarmowego i zakażenia bakteryjne, w zatruciach, chorobach krwi, żółtaczce, szkorbucie, przy chorobach skórnych stosowano wyciągi, maści i mikstury.

Czytaj dalej...

Borówka czernica

Liście borówki czernicy (Vaccinium myrtillus), działają moczopędnie, odtruwająco, antyseptycznie – zwłaszcza arbutyna działa na nerki i drogi moczowe, przeciwbiegunkowo, napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwcukrzycowo, przeciwzapalnie, żółciopędnie, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i wzmagają apetyt, regulują przemianę materii. Zewnętrznie napar z liści stosuje się w stanach zapalnych skóry, błon śluzowych oraz w hemoroidach.
Owoce borówki działają przeciwcukrzycowo, odżywczo, witaminizująco, wzmacniająco, odtruwająco, poprawiają krążenie mózgowe i oczne, poprawiają ostrość widzenia i chronią plamkę żółtą, przez co chętnie są używane przez zosoby w wieku podeszłym, leczą biegunki bakteryjne i wywołane toksynami, w niestrawności, działają słabiej moczopędnie i odkażająco. Szczególnie polecane są w biegunkach u dzieci.
Odwary z owoców borówki stosowane są przeciw owsikom i obleńcom. a także jako środek przeciwzapalny i poprawiający gojenie trudnych ran.

Czytaj dalej...

Przytulia czepna

Przytulia czepna to taki mały pasażer na gapę, bowiem „czepia się” haczykami czego może, wiosną ze spaceru wcale nie trudno wrócić do domu właśnie z taką zdobyczą. Napary z niej oczyszczają i wzmacniają cały organizm, oczyszczają krew, są silnie moczopędne,
poprawiają krążenie krwi, przeciwdziałają zakrzepicy, wspomaga leczenie żylaków, prostaty, hemoroidów, a także miażdżycy. To nie jedyny gatunek przytulii, który ma zastosowanie w medycynie ludowej, inne z przytulii to właściwa, wonna, wyprostowana, łąkowa, a surowcem w każdym przypadku jest ziele przytulii, czyli cała jej nadziemna część. Ziele przytulii zbieramy od wczesnej wiosny do jesieni.

Czytaj dalej...

Orzech włoski

Orzech włoski jest drzewem osiągającym 25 metrów wysokości, rośnie w ogrodach, parkach, na opuszczonych posesjach, czasem przy drogach, dobrze rośnie w naszym klimacie i jest naprawdę bardzo pożyteczny z punktu widzenia medycyny naturalnej. Orzech dobroczynnie działa głównie na układ pokarmowy, zawiera garbniki elagowe tamujące krwawienia w naczyniach krwionośnych żołądka i jelit, ściągające błony śluzowe, a to warunkuje jego działanie bakteriobójcze, także przy wrzodach oraz nieżytach żołądka i jelit, działa na paciorkowce, bakterie duru brzusznego, gronkowce i czerwonkę. Wyciągi z naowocni orzecha działają przeciwzapalnie, przeciwrobaczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie dzięki zawartości juglonu.
Surowcem zielarskim jest kora, zielona łupina orzecha( naowocnia), liść i orzech. Bardzo cennym surowcem są niedojrzałe, świeże owoce, z których przyrządza się sok i intrakt stosowane przy problemach z trawieniem, biegunkach i zatruciach.

Czytaj dalej...