W leczeniu chorób reumatycznych zastosowanie znajdą zioła przeciwzapalne, moczopędne, odtruwające, przeciwbólowe, przeciwwysiękowe, czyli ziele podagrycznika, liść pokrzywy, liść brzozy oraz kora sok, korzeń chrzanu, kłącze imbiru, liść mięty, ziele wrotyczu, liść babki lancetowatej, ziele glistnika, ziele skrzypu polnego, ziele rdestu ptasiego, liść ortosyfonu, ziele fiołka trójbarwnego, kora wierzby, kwiat wiązówki, korzeńń lukrecji, ziele nawłoci, ziele ruty, korzeń lukrecji, kwiat stokrotki, ziele przytulii, koszyczek rumianku, ziele krwawnika, kwiat bzu czarnego, liść i kora jesionu wyniosłego, kwiat i owoc kasztanowca.
Warto uzupelnić ten zestaw o zioła zawierające przeciwutleniacze (antyoksydnty).

Zioła i leki przeciwzapalne, przeciwgorączkowe i przeciwbólowe hamują uwalnianie i utylizację kwasu arachidonowego, hamują syntezę prostaglandyn prozapalnych, środki przeciwwysiękowe zahamują nadmierną przepuszczalność śródbłonków, antyoksydanty wymiotą wolne rodnikii i ułatwią stabilizację struktur błon komórkowych.

Zioła i leki moczopędne i odtruwające ułatwią i umożliwią pozbywanie się niekorzystnych produktów przemiany komórkowej, toksyn, substancji zapalnych i złogów.

Choroby reumatyczne są chorobami tkanki łącznej właściwej i tkanki chrzęstnej o nie do końca poznanym mechanizmie patogenezy, jednak ostatnie badania wskazują na autoimmunologiczne podłoże tych chorób. Spośród wielu jednostek chorobowych stawów najczęściej wyróżnia się dwie grupy chorób reumatycznych: reumatoidalne zapalenie stawów i chorobę zwyrodnieniowa stawów.

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest to przewlekły i narastający proces zapalny zaczynający się w błonie maziowej stawów, prowadzi do niszczenia chrząstki, uszkodzenia i upośledzenia czynności stawów. Zasadniczą rolę w rozpoczęciu stanu zapalnego pełnią limfocyty T, które kumulują się w błonie maziowej i przylegają do części włókienkowych tkanki łącznej. Indukuje to szereg procesów prowadzących do syntezy czynników prozapalnych: prostaglandyn i enzymów niszczących tkankę chrzęstną, wolnych rodników i produktów przemiany kwasu arachidonowego, a
większenie przepuszczalności naczyń w błonie maziowej powoduje rozwój wysięku i obrzęków.

Choroba zwyrodnieniowa stawów to szereg procesów niszczenia chrząstek stawowych i wtórnych zmian w nasadach kości, prowadzących do uszkodzeń stawów, objawia się upośledzeniem czynności ruchowej stawu, bólem i stanem zapalnym. Częstość występowania choroby zwyrodnieniowej wzrasta z wiekiem., jej zapoczątkowaniu sprzyjają: obecność złogów różnych związków w obrębie chrząstki, (dna moczanowa-podagra), nawracające stany zapalne, urazy, nadmierne obciążenie stawów w nadwadze, nadmierny i stały wysiłek fizyczny. Wtórny stan zapalny rozwija się jako wyraz odczynu na uszkodzone elementy tkankowe.