Archiwa tagu: przeziębienie

Aronia czarna

Aronia czarna (Aronia melanocarpa) to krzew, którego surowcem zielarskim jest owoc.
Większość czynnych związków aronii ma właściwości przeciwutleniające (bioflawonoidy), które chronią komórki przed stresem oksydacyjnym, wspomagają naturalne siły obronne organizmu, przez co opóźniają procesy starzenia się i stymulują procesy naprawcze w komórkach. Aronia zawiera antocyjany, fenolokwasy (kawowy, chlorogenowy), pektyny, garbniki, sporą ilość witaminy C, witaminy: B2, B3, B9, czyli kwas foliowy, sole mineralne: magnez, potas, fosfor, żelazo, wapń oraz mikroelementy: molibden, miedź, jod i mangan.
Bioflawonoidy, wśród których najliczniejsze są antocyjany, flowonoidy- w tym kwercetyna i rutyna, katechiny i leukocyjany , są jednocześnie barwnikami, które nadają owocom granatowy kolor. Antocyjany i flawonoidy aroniowe zapobiegają angiopatii wywołanej nadciśnieniem, poprawiają krążenie oczne, wieńcowe i krążenie w kończynach, działają antyagregacyjnie (przeciwzakrzepowo), wzmacniają i uszczelniają nabłonki naczyń krwionośnych, łagodzą objawy alergii i wielu chorób autoimmunologicznych.

Czytaj dalej...

Kwiat dziewanny

Kwiat dziewanny (Flos Verbasci) jest ziołem stosowanym w kaszlu mokrym – doskonale wzmaga sekrecję śluzu w drogach oddechowych, w przeziębieniu, grypie, chrypce, suchości gardła i w anginie, działa wirusostatycznie. W lecznictwie można zastosować całe ziele dziewanny,ma ono nawet silniejsze działanie niż sam kwiat. Wszystkie występujące dziko w Polsce dziewanny mają zastosowanie w lecznictwie: drobnokwiatowa, pospolita, wielkokwiatowa i kutnerowata. Dziewanna jest trudna do pomylenia – jest to wysoka, charakterystyczna roślina, która sięga dopasa,a niektóre gatunki przewyższają wzrost ludzi. spokojnie do pasa, a niektóre gatunki potrafią spokojnie przewyższyć wzrostem dorosłego człowieka. Rodzaj dziewanna obejmuje kilka gatunków i wszystkie pospolite w naszym kraju mają zastosowanie w ziołolecznictwie. . Kwiat dziewanny jest bezpieczny dla dzieci – można podawać go w ilości 2 szklanek naparu dziennie. Działa odśluzowująco, lekko przeciwgorączkowo, poprawia pracę wątroby. Mocnym naparem z dziewanny warto płukać jamę ustną w suchości oraz w stanach zapalnych. Świeży kwiat roztarty z oliwą lub olejem jako okład wyleczy wypryski na skórze oraz stłuczenia, sińce i krwiaki.
Przeciwwskaniem do stosowania dziewanny jest ciąża, uczulenie kontaktowe

Czytaj dalej...

Tymianek pospolity

Tymianek jest jednym z moich ulubionych ziółek w naparze ze względu na swój niepowtarzalny, intensywny i słodki zapach 🙂 Jest niziutka krzewinką, która od czerwca do sierpnia kwitnie na fioletowo, do celów leczniczych w naszym regionie uprawiany, jego kolebką jest bowiem basen morza Śródziemnego.
W aptekach znajduje się szereg syropów z wyciągiem z tej rośliny, głównym jego działaniem jest łagodzenie suchego i uporczywego kaszlu, umożliwienie skutecznego odkrztuszenia zalegającej wydzieliny z oskrzeli i płuc, stany zapalne dróg oddechowych, przeziębienie i grypa, gorączka.
Napary i przetwory z tymianku pomogą również w chorobach zapalnych, wirusowych, bakteryjnych z ropą, w zakażeniach pasożytami, grzybicach, świądzie, pomogą w uregulowaniu przemiany materii, działają uspokajająco i rozkurczowo.
Na zewnątrz zastosowanie preparatów z tymianku przynosi pomoc w stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, w przypadku opryszczki, grzybicy, pleśniawek, trądziku, łojotokowym zapaleniu skóry, ropiejących ran, rumienia i egzemy.

Czytaj dalej...

Liść mięty

Mięta to jedna z najstarszych roślin leczniczych i spożywczych na świecie. Jej uprawa w ogrodzie i w doniczkach jest łatwa. Surowcem leczniczym jest liść mięty, który zawiera 0,5-1,5% olejku eterycznego, a w nim mentolu, determinującego jej zastosowanie w medycynie i kuchni. Mentol działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, regulująco na trawienie, wiatropędnie, żółciotwórczo, żółciopędnie, wykrztuśnie, odkażająco, znieczulająco i przeciwbólowo, odświeżająco, przeciwzapalnie, uspokajająco, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego, a także wywiera efekt przeciwwymiotny.

Czytaj dalej...

Kłącze imbiru

Właściwości imbiru doceniono już w starożytności i po dziś dzień imbir z powodzeniem stosuje się jako roślinę o wielokierunkowym dobroczynnym, prozdrowotnym działaniu i jako przyprawę o słodko-orzeźwiającym aromacie zwłaszcza w kuchni azjatyckiej- imbir jest składnikiem przyprawy curry.
Kłącze imbiru- bo to ono jest surowcem leczniczym ma silne działanie podnoszące odporność, odkażające, pobudza trawienie i wydzielanie soków żołądkowych i enzymów trawiennych, przyspiesza odtruwanie, działa przeciwmiażdżycowo, poprawia krążenie w skórze i gruczołach łojowych, działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwpierwotniakowo i przeciwgrzybiczo, rozgrzewa zarówno spożywany jak i zastosowany we wcierce, działa też skutecznie przeciwwymiotnie (gingerol i szogaol). Fitoncydy kłącza skutecznie walczą z rhinowirusami odpowiedzialnymi za katar w przeziębieniu. Wyciągi z imbiru przyjmowane doustnie przez dłuższy czas zmniejszą ból i obrzęki w chorobach reumatycznych, wyregulują pracę przewodu pokarmowego i motorykę jelit, zwiększą komfort ruchomość stawów, pobudzą krążenie krwi a także znacznie złagodzą objawy alergii. Gingerol i szogaol oprócz przeciwwymiotnego działania mają zdolność hamowania niektórych czynników prozapalnych – syntezy leukotrienów i aktywności cyklooksygenazy 2 .

Czytaj dalej...

Pędy sosny

Sosny są piękne! Są piękne i basta. Od pokoleń syrop z ich pędów oraz igieł stanowił lek na kaszel i choroby infekcyjne. Większość części sosny: igły, pędy, zielone szyszki, żywicę, a nawet nasiona wykorzystuje się dla zdrowia i jako składniki pożywienia. Syrop z pędów sosny jest pomocny w kaszlu mokrym – ułatwia wykrztuszanie, rozluźnia zalegające wydzieliny z płuc, oskrzeli, zatok, działa napotnie, moczopędnie, bakteriobójczo. Wąchanie ściętego drewna sosnowego czy roztarcie igieł relaksuje, odpręża.
Igły sosny można zbierać zimą i wczesną wiosną, mają one całkiem sporo witaminy C, można zrobic z nich herbatę :). Ot tak zwyczajnie- herbatę. Pędy sosny i pączki, czyli wierzchołki zbieramy wiosną, zawsze z umiarem, z kilku drzew, aby nie wyrządzić pojedynczym drzewom zbyt wielkiej szkody.

Czytaj dalej...

Czosnek niedźwiedzi

Czosnek niedźwiedzi nie jest tak popularny i znany jak poczciwy czosnek pospolity, choć jego właściwości smakowe, zdrowotne i lecznicze są mocno do niego zbliżone. W Polsce jest pod częściową ochroną. Rośnie dziko w wilgotnych lasach liściastych, zagajnikach, buczynach, w pobliżu wód płynących, tworzy przy tym uroczy zielony, białokwitnący dywanik. W smaku wyraźnie czosnkowy, nie jest za to aż tak intensywny i ostry jak pospolity ząbek 🙂 Czosnek niedźwiedzi wydziela fitoncydy, tzn. związki, które hamują rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych, grzybów, bakterii. W lesie w jego pobliżu wyraźnie czuć jego czosnkowy zapach.

Czytaj dalej...

Forsycja

Kto nie kojarzy pierwszej, żółtokwitnącej oznaki wiosny? To jedna z nielicznych roślin, która najpierw kwitnie, a później wypuszcza liście. Kwiat forsycji zawiera 1% rutyny- flawonoidu, który znamy z popularnego leku – rutinoscorbinu :). Tak wysoka zawartość rutyny w sposób zdecydowany wyróżnia forsycję na tle wszelkich innych roślin z rutyną. Dzięki temu związkowi kwiat forsycji jest surowcem zielarskim, który znajdzie zatosowanie w chorobach krążenia: krwiaki, żylaki, hemoroidy, pajączki, pękające naczynka, zastoinowe choroby zył ale i z objawem zimnych rąk i stóp.

Czytaj dalej...

Bez czarny – owoc

Czarny bez znacząco wspiera budowę odporności organizmu, wykazuje właściwości bakterio- i wirusobójcze, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe, ze wzgląd na obecność pektyn, antocyjanow, kwasów owocowych, garbników, soli mineralnych, witamin, owoce czarnego bzu mają właściwości napotne, moczopędne, przeczyszczające i przeciwbólowe. Jagody bzu oczyszczają z toksyn i szkodliwych produktów przemiany materii, działają odtruwająco.
Surowcem zielarskim jest i kwiat i owoc, a także mniej popularne i o mniejszym zastosowaniu kora i liście. W tym wpisie wyraźnie skupię się na owocach. Mają one troszkę inne zastosowanie niż popularny w infekcjach wiirusowych kwiat. Owoc bzu również działa napotnie i przeciwgorączkowo, szerzej natomiast działa na metabolizm i układ pokarmowy.
Owoc bzu czarnego zbiera się w pełni dojrzały z pewnych, czystych stanowisk z dala od dróg pod koniec sierpnia i we wrześniu, suszy się go w temperaturze 60-80 stopni. Z owoców bzu robimy soki, dżemy, nalewki, intrakty, i podonie jak kwiatów, owoców nie spożywa sie na surowo – dopiero po wysuszeniu lub obróbce termicznej toksyczne związki ulegają dezaktywacji.

Czytaj dalej...

Lipa

Lipy to długowieczne drzewa o oszałamiającym zapachu. Na przeziębienie, gorączkę, dreszcze, nasze babunie zaparzały herbatkę lipową z malinowym sokiem i miodem, kwiatami bzu czarnego i owocami rózy. Napar z kwiatów lipy pomaga w kaszlu, zapaleniu gardła, krtani i oskrzeli, gorączce, chrypie, skurczach żołądka i jelit, działa także uspokajajaco i pomaga zasnąć.
Surowcem zielarskim jest zarówno kwiatostan lipy drobnolistnej i wielkolistnej (szerokolistnej) ale też świeżorozwinięte liście. Powinien być zbierany na początku i w czasie kwitnienia, aby w trakcie suszenia nie zawiązywały się owoce, koniecznie w czasie suchej pogody, z drzew rosnących z dala od ulic i miejsc zanieczyszczonych. Surowcem jest też owoc lipy, jednak rzadziej stosowany i mniej popularny.
Z lipowego drewna produkowany jest węgiel leczniczy, stosowany w leczeniu biegunek i zatruć.

Czytaj dalej...