Kobylak (Radix Rumicis crispae) czyli koński szczaw lub szczaw kędzierzawy, to zioło stosowane w dolegliwościach przewodu pokarmowego: biegunce- zwłaszcza u dzieci, w wymiotach, w niestrawności, ale też w anemii jako zioło zwiększające poziom hemoglobiny, znosi objawy reakcji autoagresji immunologicznej i alergii. Okłady z odwaru stosujemy na owrzodzenia, wypryski, rany i ropnie, płukanie ust odwarem pomoże w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, hamuje rozwój bakterii ropotwórczych oraz beztlenowych, picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamuje rozwój drożdżaków i bakterii. Ponadto płukanki z odwaru stosujemy w zapaleniu pochwy, prącia, moszny, hemoroidach i świądzie.
Korzeń i nasiona kobylaku są szczególnie zasobne w dobrze przyswajalne żelazo, co działa krwiotwórczo poprzez zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, w witaminę A, C, białka, tłuszcze, wapń, cynk, sód, mangan, garbniki oraz przeczyszczające antrachinony. Jeszcze pod koniec XIX wieku korzeń kobylaku był na liście leków stosowanych oficjalnie przez lekarzy i zielarzy, przetworami z korzenia kobylaku leczono wszelakie problemy układu pokarmowego i zakażenia bakteryjne, w zatruciach, chorobach krwi, żółtaczce, szkorbucie, a przy chorobach skórnych stosowano wyciągi, maści i mikstury.
Zbiór: korzenie wiosna lub jesień, nasiona od czerwca do sierpnia
Co zbieramy: korzeń, nasiona,
Kobylak zawiera:
- żelazo,
- witaminę C,
- oksymetyloantrachinony,
- emodynę,
- kwas chryzofanowy,
- garbniki,
- szczawiany,
Żelazo i garbniki działają ściągająco i absorbują drobnoustroje i toksyny, natomiast antrachinony i szczawiany – przeczyszczająco.Najczęściej brak jest działania przeczyszczającego i przewaga wpływu przeciwzapalnego oraz ściągającego, chociaż u niektórych osób po zażyciu odwaru z kobylaku występuje rozwolnienie. Żelazo jest przyswajalne i działa krwiotwórczo, zwiększając poziom hemoglobiny we krwi u osób z anemią, po obfitym krwawieniu, w rekonwalescencji i po przechorowaniu chorób zakaźnych.
Nie jest wskazany przy kamicy moczowej, szczególnie gdy kamienie powstają z soli kwasu szczawiowego.
Nie nadaje się dla kobiet w ciąży.
Działanie i wskazania:
- zatrucia pokarmowe, w tym zakażenia czerwonką i salmonellą,
- biegunki (także u dzieci), wymioty,
- zapalenia bakteryjne, grzybicze i wirusowe przewodu pokarmowego
- odtruwanie, neutralizacja toksyn jelitowych,
- poprawa pracy wątroby i przemiany materii,
- wypryski, ropnie, przewlekłe choroby skóry, (okłady)
- zespół zimnych dłoni i stóp,
- obfite miesiączki, stany po krwawieniach i krwotokach,
- choroby zakaźne,
- brak apetytu,
- rekonwalescencja, osłabienie fizyczne
- choroby autoimmunologiczne: łuszczyca, choroby reumatyczne, toczeń, alergie, atopowe zapalenie skóry,
- choroby dziąseł i jamy ustnej, szkorbut,
- wzmocnienie naczyń krwionośnych,
PRZETWORY Z KOBYLAKU:
Odwar – 1 łyżka nasion, liści lub rozdrobnionego korzenia na 1 szklankę wody, gotować 5 minut, odstawić na 30 minut, pijemy 2 razy dziennie po pół szklanki odwaru, przez 3 tygodnie.
W ostrych zakażeniach bakteryjnych i wirusowych pić ciepły wywar przez cały dzień, dzieciom sporządzać odwar z 1 łyżeczki nasion na szklankę wody.
Syrop dla dzieci z anemią wg Stefanii Korzawskiej
- 6 łyżek nasion kobylaku,
- 10 daktyli,
- 2 łyżki rozdrobnionych owoców dzikiej róży,
- 1 laska cynamonu,
- miód,
Zioła zalać 6 szklankami zimnej wody, gotować na małym ogniu 10 minut, pozostawić na godzinę, odcedzić. Dodać tyle miodu ile jest wywaru, wymieszać. Ponownie zagotować i gorący rozlać do słoików lub butelek. Stosować-3-4 razy dziennie po łyżce rozcieńczone w wodzie.
Maść z kobylaku wg Stefanii Korżawskiej
Garść ziaren kobylaku, garść świeżych liści babki lancetowatej umieścić w garnku, dodać litr smalcu, doprowadzić do wrzenia, pozostawić na małym ogniu na 30 minut, odcedzić, przelać do słoika. Przechowywać w lodówce, smarować w chorobach skórnych: łuszczyca, grzybica, atopowe zapalenie skóry (AZS), trądziku, trudno gojące rany oraz w bólach kostno – mięśniowych i reumatyzmie.
źródła:
https://rozanski.li/676/radix-rumicis-crispae-radix-lapathi-korzen-kobylaka/
Stefania Korżawska „Po zdrowie z ziołami”
Włodzimierz Tymrakiewicz: Atlas chwastów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1976