Akacja, której surowcem są kwiat i liść kwitnie od maja do czerwca. Surowce te działają moczopędne, odtruwająco, rozkurczowo na mięśnie gładkie układu moczowego i pokarmowego, uszczelniają naczynia krwionośne i wzmacniają je, działają przeciwzakrzepowo, rozszerzają naczynia, poprawiają krążenie krwi. Mocne napary i nalewki obniżają ciśnienie krwi i działają uspokajająco na układ nerwowy. Swoich konkurentów wyniszcza chemicznie, […]
Liść damiana zdobywa coraz większe uznanie i poszerza grono zwolenników. Pochodzi z Ameryki Południowej i Środkowej, jest krzewem dorastającym do 2 metrów, jej liście przy roztarciu wydzielają zapach podobny do eukaliptusa i migdałów. W Polsce może byc uprawiany w donicach, jednak nie zimuje u nas.
Surowcem jest liść damiana, jest wskazany w stanach zapalnych i zakażeniach układu moczowego, przeroście gruczołu krokowego, w depresji, przemęczeniu fizycznym i psychicznym, także po treningach. w zaburzeniach pamięci i uczenia się, trudnościach adaptacyjnych w szkole i pracy oraz w nowych warunkach. Sporo osób stosuje go jako afrodyzjak, zwiększa on bowiem poczucie pewności siebie, odwagi, nie wpływa natomiast bezpośrednio na erekcję, działa na psychikę, poprawiając samopoczucie i zdolności przystosowawcze.
Preparaty z dzikiej róży mają działanie witaminizujące, immunostymulujące, wzmacniające, przeciwzapalne, antyalergiczne, przeciwobrzękowe, moczopędne, odtruwające, prebiotyczne, wzmacniają naczynia krwionośne oraz działają delikatnie rozwalniająco. Osoby z chorobami układu oddechowego i rekonwalescenci powinny korzystać z jej przetworów, związki zawarte w różach wspierają regenerację nabłonka i kondycję płuc. Róża słynie z bogactwa witaminy witaminy C, której ma znacznie więcej niż cytrusy. Zawartość w owocach świeżych może sięgać 5%, natomiast w suszonych lub mrożonych spada nawet do ilości śladowych, niemniej zwykle mieści się między 1-2%. Wartość witaminy spada po przemrożeniu owoców, natomiast wzrasta ich słodycz, ilość pektyn i poprawia się ich smak.
Ziele nawłoci (Herba Solidaginis) jest zielem oczyszczającym krew, moczopędnym, przeciwkamiczym i odkażającym drogi moczowe. Zmniejsza obrzęki, obniża ciśnienie krwi (działanie hipotensyjne) działa odtruwająco- zwiększa wydalanie soli, amoniaku, kwasu moczowego, usprawnia usuwanie szkodliwych związków i produktów przemiany materii, działa rozkurczowo, przeciwmiażdżycowo, przeciwukrzycowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, przeciwbólowo, wzmacnia naczynia krwionośne (rutyna), pomaga w nieżytach żołądka i jelit.
Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Napar sporządzamy zalewając gorącą wodą dzbanek do herbaty, w którym umieszczamy 3-4 łyżki ziela. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej. Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyraków i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągający i antyseptyczny.
Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyrakow i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągajacy i antyseptyczny. Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej.
Aronia czarna (Aronia melanocarpa) to krzew, którego surowcem zielarskim jest owoc.
Większość czynnych związków aronii ma właściwości przeciwutleniające (bioflawonoidy), które chronią komórki przed stresem oksydacyjnym, wspomagają naturalne siły obronne organizmu, przez co opóźniają procesy starzenia się i stymulują procesy naprawcze w komórkach. Aronia zawiera antocyjany, fenolokwasy (kawowy, chlorogenowy), pektyny, garbniki, sporą ilość witaminy C, witaminy: B2, B3, B9, czyli kwas foliowy, sole mineralne: magnez, potas, fosfor, żelazo, wapń oraz mikroelementy: molibden, miedź, jod i mangan.
Bioflawonoidy, wśród których najliczniejsze są antocyjany, flowonoidy- w tym kwercetyna i rutyna, katechiny i leukocyjany , są jednocześnie barwnikami, które nadają owocom granatowy kolor. Antocyjany i flawonoidy aroniowe zapobiegają angiopatii wywołanej nadciśnieniem, poprawiają krążenie oczne, wieńcowe i krążenie w kończynach, działają antyagregacyjnie (przeciwzakrzepowo), wzmacniają i uszczelniają nabłonki naczyń krwionośnych, łagodzą objawy alergii i wielu chorób autoimmunologicznych.
Wiesiołek dwuletni ( Oenothera biennis) to pospolity i piękny „chwast”. Lecznicze właściwości zawdzięcza bogatym w nienasycone kwasy tłuszczowe nasiona, jednak i ziele tej rośliny ma właściwości prozdrowotne. Wiesiołek działa w szczególności na układ trawienny i pracę wątroby, działa na nią ochronnie , reguluje przemianę materii, działa żółciopędnie, przeciwmiażdżycowo, przeciwcukrzycowo, przeciwzawałowo, uodparnia na choroby, działa wzmacniająco, obniża ciśnienie krwi. odtruwa. Kwitnie od czerwca do sierpnia i wtedy jest to najlepszy czas na zbiór jego ziela.
Najpopularniejszym preparatem z tej rośliny jest olej z wiesiołka w postaci tłoczonego na zimno oleju lub w postaci oleju w kapsułkach. Samodzielne tłoczenie oleju w domu jest niemożliwe, zachęcam więc do mielenia zakupionych nasion np. w młynku do kawy i dodawanie go do ostudzonych dań. Ważne jest to, aby zawsze był to świeżo zmielony proszek.
Kwiat dziewanny (Flos Verbasci) jest ziołem stosowanym w kaszlu mokrym – doskonale wzmaga sekrecję śluzu w drogach oddechowych, w przeziębieniu, grypie, chrypce, suchości gardła i w anginie, działa wirusostatycznie. W lecznictwie można zastosować całe ziele dziewanny,ma ono nawet silniejsze działanie niż sam kwiat. Wszystkie występujące dziko w Polsce dziewanny mają zastosowanie w lecznictwie: drobnokwiatowa, pospolita, wielkokwiatowa i kutnerowata. Dziewanna jest trudna do pomylenia – jest to wysoka, charakterystyczna roślina, która sięga dopasa,a niektóre gatunki przewyższają wzrost ludzi. spokojnie do pasa, a niektóre gatunki potrafią spokojnie przewyższyć wzrostem dorosłego człowieka. Rodzaj dziewanna obejmuje kilka gatunków i wszystkie pospolite w naszym kraju mają zastosowanie w ziołolecznictwie. . Kwiat dziewanny jest bezpieczny dla dzieci – można podawać go w ilości 2 szklanek naparu dziennie. Działa odśluzowująco, lekko przeciwgorączkowo, poprawia pracę wątroby. Mocnym naparem z dziewanny warto płukać jamę ustną w suchości oraz w stanach zapalnych. Świeży kwiat roztarty z oliwą lub olejem jako okład wyleczy wypryski na skórze oraz stłuczenia, sińce i krwiaki.
Przeciwwskaniem do stosowania dziewanny jest ciąża, uczulenie kontaktowe
Kobylak czyli koński szczaw lub szczaw kędzierzawy, to zioło stosowane w dolegliwościach przewodu pokarmowego: biegunce- zwłaszcza u dzieci, w wymiotach, w niestrawności, ale też w anemii jako zioło zwiększające poziom hemoglobiny, znosi objawy reakcji autoagresji immunologicznej i alergii. Okłady z odwaru stosujemy na owrzodzenia, wypryski, rany i ropnie, płukanie ust odwarem pomoże w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, hamuje rozwój bakterii ropotwórczych oraz beztlenowych, picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamuje rozwój drożdżaków i bakterii. Ponadto płukanki z odwaru stosujemy w zapaleniu pochwy, prącia, moszny, hemoroidach i świądzie.
Korzen kobylaku jest szczególnie zasobny w dobrze przyswajalne żelazo, co działa krwiotwórczo poprzez zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, w witaminę A, C, białka, tłuszcze, wapń, cynk, sód, mangan, garbniki oraz przeczyszczające antrachinony. Jeszcze pod koniec XIX wieku korzeń kobylaku był na liście leków stosowanych oficjalnie przez lekarzy i zielarzy. Przetworami z korzenia kobylaku leczono wszelakie problemy układu pokarmowego i zakażenia bakteryjne, w zatruciach, chorobach krwi, żółtaczce, szkorbucie, przy chorobach skórnych stosowano wyciągi, maści i mikstury.
Koniczyna czerwona (Trifolium pratense) działa estrogennie, łagodzi objawy menopauzy, poprawia krążenie i pracę serca, wzmacnia naczynia krwionośne, działa przeciwzakrzepowo, moczopędnie, przeciwobrzękowo, oczyszcza krew, zapobiega zastojom limfy a więc i obrzękom, odtruwa, działa ogólnie wzmacniająco, wspiera gojenie ran, zapobiega wypadaniu włosów, działa wykrztuśnie, żółciopędnie, odżywczo, przeciwzapalnie, reguluje wypróżnienia, miesiączkowanie i reguluje metabolizm. W przeziębieniu pomaga ozyścić nos, zatoki i płuca z zalegającego śluzu. Napar zastosowany jako maseczka, okład, zadziała odświeżająco, rozjaśniająco, wspaniale nawilży skórę i poprawi jej elastyczność. Ziele to jest idealne dla kobiet szczególnie w okresie menopauzy, u młodszych kobiet znosi objawy napięcia przedmiesiączkowego oraz reguluje menstruacje.
Liście borówki czernicy (Vaccinium myrtillus), działają moczopędnie, odtruwająco, antyseptycznie – zwłaszcza arbutyna działa na nerki i drogi moczowe, przeciwbiegunkowo, napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwcukrzycowo, przeciwzapalnie, żółciopędnie, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i wzmagają apetyt, regulują przemianę materii. Zewnętrznie napar z liści stosuje się w stanach zapalnych skóry, błon śluzowych oraz w hemoroidach.
Owoce borówki działają przeciwcukrzycowo, odżywczo, witaminizująco, wzmacniająco, odtruwająco, poprawiają krążenie mózgowe i oczne, poprawiają ostrość widzenia i chronią plamkę żółtą, przez co chętnie są używane przez zosoby w wieku podeszłym, leczą biegunki bakteryjne i wywołane toksynami, w niestrawności, działają słabiej moczopędnie i odkażająco. Szczególnie polecane są w biegunkach u dzieci.
Odwary z owoców borówki stosowane są przeciw owsikom i obleńcom. a także jako środek przeciwzapalny i poprawiający gojenie trudnych ran.
Przytulia czepna to taki mały pasażer na gapę, bowiem „czepia się” haczykami czego może, wiosną ze spaceru wcale nie trudno wrócić do domu właśnie z taką zdobyczą. Napary z niej oczyszczają i wzmacniają cały organizm, oczyszczają krew, są silnie moczopędne,
poprawiają krążenie krwi, przeciwdziałają zakrzepicy, wspomaga leczenie żylaków, prostaty, hemoroidów, a także miażdżycy. To nie jedyny gatunek przytulii, który ma zastosowanie w medycynie ludowej, inne z przytulii to właściwa, wonna, wyprostowana, łąkowa, a surowcem w każdym przypadku jest ziele przytulii, czyli cała jej nadziemna część. Ziele przytulii zbieramy od wczesnej wiosny do jesieni.
Cebula jest w naszym klimacie rośliną dwuletnią, uprawianą chętnie i często, dostępną praktycznie przez cały rok, ma ogromne zastosowanie w kuchni i medycynie. Lista zasług cebuli dla zdrowia jest bardzo długa, od przeziębień i chorób infekcyjnych, przez wpływ na trawienie, wzmacnianie osób słabych, obniżanie poziomu złego cholesterolu i jego normalizację, działanie przeciwzakrzepowo, niwelując ryzyko zatorów i zakrzepic, aż po zachowanie nas od groźnych i budzących strach nowotworów. Okazuje się, że ryzyko zachorowania na pewne nowotwory jest niższe niż u osób, które nie jadają cebuli, na przykład wg badania szwajcarskich badaczy, spożywanie 7 razy w tygodniu porcji cebuli (lub czosnku) w różnej postaci, zmniejszało wystąpienie raka jelita grubego o 50%!!! Ponadto i czosnek i cebula obniżały ryzyko rozwoju nowotworu jamy ustnej, gardła, trzustki, jajnika i nerek.
Cebula pozwala zapobiegać infekcjom jamy ustnej i próchnicy. Wykazano, że 3-5 minut żucia surowej cebuli powoduje zniszczenie wszystkich drobnoustrojów znajdujących się w jamie ustnej, gardle i na ustach. Cebula jest jednym z najbogatszych źródeł fruktanów, czyli prebiotycznego błonnika, którym żywią się tzw. dobre bakterie- nam niezbędne. Po antybiotykach zdecydowanie warto włączyć cebulę do diety.
Orzech włoski jest drzewem osiągającym 25 metrów wysokości, rośnie w ogrodach, parkach, na opuszczonych posesjach, czasem przy drogach, dobrze rośnie w naszym klimacie i jest naprawdę bardzo pożyteczny z punktu widzenia medycyny naturalnej. Orzech dobroczynnie działa głównie na układ pokarmowy, zawiera garbniki elagowe tamujące krwawienia w naczyniach krwionośnych żołądka i jelit, ściągające błony śluzowe, a to warunkuje jego działanie bakteriobójcze, także przy wrzodach oraz nieżytach żołądka i jelit, działa na paciorkowce, bakterie duru brzusznego, gronkowce i czerwonkę. Wyciągi z naowocni orzecha działają przeciwzapalnie, przeciwrobaczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie dzięki zawartości juglonu.
Surowcem zielarskim jest kora, zielona łupina orzecha( naowocnia), liść i orzech. Bardzo cennym surowcem są niedojrzałe, świeże owoce, z których przyrządza się sok i intrakt stosowane przy problemach z trawieniem, biegunkach i zatruciach.
Tymianek jest jednym z moich ulubionych ziółek w naparze ze względu na swój niepowtarzalny, intensywny i słodki zapach 🙂 Jest niziutka krzewinką, która od czerwca do sierpnia kwitnie na fioletowo, do celów leczniczych w naszym regionie uprawiany, jego kolebką jest bowiem basen morza Śródziemnego.
W aptekach znajduje się szereg syropów z wyciągiem z tej rośliny, głównym jego działaniem jest łagodzenie suchego i uporczywego kaszlu, umożliwienie skutecznego odkrztuszenia zalegającej wydzieliny z oskrzeli i płuc, stany zapalne dróg oddechowych, przeziębienie i grypa, gorączka.
Napary i przetwory z tymianku pomogą również w chorobach zapalnych, wirusowych, bakteryjnych z ropą, w zakażeniach pasożytami, grzybicach, świądzie, pomogą w uregulowaniu przemiany materii, działają uspokajająco i rozkurczowo.
Na zewnątrz zastosowanie preparatów z tymianku przynosi pomoc w stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, w przypadku opryszczki, grzybicy, pleśniawek, trądziku, łojotokowym zapaleniu skóry, ropiejących ran, rumienia i egzemy.
Przetwory ze stokrotki pospolitej (Bellis perennis) działają oczyszczająco na krew, odtruwają, działają przeciwobrzękowo i moczopędnie, w chorobach stawów pomagają usuwać złogi kwasu moczowego w podagrze, pomagają w zapaleniu jelit i biegunkach, niosą pomoc w kaszlu ze względu na obecność saponin, ułatwiają usuwanie zalegającej wydzieliny z oskrzeli i płuc. Garbniki i flawonoidy pomogą przy trudnogojących się ranach, po ukąszeniach.
Samodzielnie wykonany olejek z kwiatków stokrotek pomoże rozjaśnić przebarwienia i piegi 🙂 To będzie taki wpis „niespodzianka”, bohaterką bowiem będzie subtelna, drobna stokrotka pospolita, właśnie ta- polna, zwyczajna stokrotka 🙂 Kwitnie od kwietnia aż do października, rośnie niemal wszędzie gdzie przestrzeń jest otwarta- na łąkach, przy drogach, na trawnikach, na polanach. Do zbioru kwiatków (koszyczków) lub całego ziela – bo to one są surowcem leczniczym wybieramy naturalnie czyste, oddalone od dróg i aglomeracji miejsca. Nazywa się ja kwiatem światła, otwiera płatki o świcie, a o zmierzchu zamyka się.
Surowcem jest ziele stokrotki lub kwiat (cały koszyczek). Surowcem jest ziele stokrotki lub kwiat (cały koszyczek).
Chrzan to roślina od dawna znana, stosowana jako przyprawa, niezbędny składnik do kiszenia ogórków i rozmaitych warzyw, składnik sosów, marynat, twarogów, ale i roślina lecząca liczne zakażenia bakteryjne i chroniąca nas przed nowotworami. Swoje działanie zawdzięcza glukozynolatom, a zwłaszcza fitoncydom, czyli substancjom o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym, skutecznym nawet w przypadku bakterii lekoopornych. Fitoncydy to naturalne antybiotyki wytwarzane przez rośliny, które działają bakteriostatycznie, bakteriobójczo, grzybobójczo i wirusobójczo.
Jarzębina to królowa późnego lata i wczesnej jesieni. Swoje owoce rodzi od lipca do października. Gdy owoce mają kolor intensywnej czerwieni to znak, że nadszedł czas zbioru jarzębiny na przetwory: konfitury, nalewki, dżemy. Owoce jarzębiny mają dwukrotnie więcej karotenu, niż znana z jego zawartości marchew, są też bogatym źródłem witaminy C, co plasuje jarzębinę wśród pierwszorzędnych, naturalnych leków wspierających leczenie przeziębienia i grypy, chorób płuc i osłabienia. Jarzębina jest świetnym surowcem na domową nalewkę- jarzębinówka może być przechowywana latami, a im jest starsza, tym bardziej wytraca się jej gorzkawy posmak, który zastępuje słodycz.
UWAGA: Pamiętać należy, że surowe owoce nie nadają się do spożycia ze względu na zawartość toksycznego dla nas kwasu parasorbinowego oraz gorzki posmak. Kwas powoduje nudności, biegunkę i wymioty, jednak przemrożenie, bądź poddanie owoców działaniu wysokiej temperatury zupełnie pozbawia owoce tego działania.
Mam wrażenie, że w latach osiemdziesiątych aloes był obecny w każdym domu jako roślina ozdobna. Pamiętam jak dziś jego kłujące zakończenia liści i ogromne egzemplarze na szkolnym korytarzu w liceum. Nie wiem, czy zdawano sobie sprawę z tego, ile korzyści można czerpać z jego liści, na jak wiele sposobów można go wykorzystać?
Spośród 360 gatunków aloesu na świecie, tylko 20 uważa się za lecznicze, a w dermatologii i kosmetyce zastosowanie znalazły dwa gatunki: aloes zwyczajny (Aloe vera) oraz aloes drzewiasty. Żel znajdujący się we wnętrzu liści doskonale zregeneruje skórę po oparzeniu i znacznie załagodzi uczucie palenia i pieczenia, wystarczy go przełamać i posmarować wyciekającym gęstawym płynem oparzenie lub ranę, ma działanie osłaniające, zmiękczające, przeciwzapalne, odkażające i regenerujące .
Rumianek kojarzę z dzieciństwa jako oznakę rozpoczynającego się lata i zapowiedź wakacji. Pola z żytem, makami, chabrami i rumiankiem właśnie, to najmilszy widok jaki pamiętam. Wtedy robiłam z nich wianki, dziś robię napar- ogromne ilości naparu 🙂 , czasem alkoholaturę, czasem zwyczajny bukiet. Rumianek to niezwykła roślinka o tak szerokim zastosowaniu i dobroczynnym działaniu, że czuję, iż to nie będzie jedyny wpis jej poświęcony.
Preparaty z rumianku stosowane są do wewnątrz i na skórę, nierzadko herbatka z rumianku podawana jest maleńkim dzieciom, a wiele kosmetyków dla nich zawiera wyciągi z tej rośliny. Działają przeciwzapalnie, odkażająco, rozkurczowo- zmniejszają napięcie mięśni gładkich, silnie przeciwalergicznie dzięki hamowaniu uwalniania histaminy, wzmagają trawienie, poprawiają nastrój i polepszają samopoczucie, działają uspokajająco. Uwaga- preparaty z rumianku mogą powodować uczulenia lub nadwrażliwość.
Właściwości imbiru doceniono już w starożytności i po dziś dzień imbir z powodzeniem stosuje się jako roślinę o wielokierunkowym dobroczynnym, prozdrowotnym działaniu i jako przyprawę o słodko-orzeźwiającym aromacie zwłaszcza w kuchni azjatyckiej- imbir jest składnikiem przyprawy curry.
Kłącze imbiru- bo to ono jest surowcem leczniczym ma silne działanie podnoszące odporność, odkażające, pobudza trawienie i wydzielanie soków żołądkowych i enzymów trawiennych, przyspiesza odtruwanie, działa przeciwmiażdżycowo, poprawia krążenie w skórze i gruczołach łojowych, działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwpierwotniakowo i przeciwgrzybiczo, rozgrzewa zarówno spożywany jak i zastosowany we wcierce, działa też skutecznie przeciwwymiotnie (gingerol i szogaol). Fitoncydy kłącza skutecznie walczą z rhinowirusami odpowiedzialnymi za katar w przeziębieniu. Wyciągi z imbiru przyjmowane doustnie przez dłuższy czas zmniejszą ból i obrzęki w chorobach reumatycznych, wyregulują pracę przewodu pokarmowego i motorykę jelit, zwiększą komfort ruchomość stawów, pobudzą krążenie krwi a także znacznie złagodzą objawy alergii. Gingerol i szogaol oprócz przeciwwymiotnego działania mają zdolność hamowania niektórych czynników prozapalnych – syntezy leukotrienów i aktywności cyklooksygenazy 2 .
Majeranek w roli przyprawy zna każdy, jest lubiany i powszechnie stosowany w kuchni, aromatyczny a do tego leczy to i owo… Dodajemy go do sosów, zup, kiełbas, sałatek, niektórzy robią z niego herbatkę 😉 czyli najprostsze lekarstwo jakie można zrobić z majeranku 🙂 . Taka herbatka na wodzie lub mleku znacznie wspomoże w chorobach gardła, krtani, oskrzeli, w kaszlu mokrym, grypie i przeziębieniu, można do niej dodać miodu lub propolisu. Maść majerankowa znacznie łagodzi intensywny katar.
Majeranek dodany do potraw spowoduje, że nasz żołądek i układ trawienny lepiej poradzą sobie ze strawieniem tłustych i ciężkich potraw, bowiem majeranek pobudza i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Badania prowadzone nad tą rośliną wskazały, że ma ona właściwości antywirusowe, antybakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwskurczowe, napotne, poprawiające trawienie, moczopędne i żółciopędne.
Wyciąg z majeranku zwalcza wirusy opryszczki!
Szyszki chmielu to surowiec o silnym działaniu uspokajającym, przeciwlękowym, rozkurczowym i nasennym. Preparaty z szyszek chmielu nie są może zachwycające, w działaniu jednak zdecydowanie tak, zwłaszcza w połączeniu z preparatami melisy, kozłka lub męczennicy. Jest to jedno z niezawodnych ziół, siła działania jest bardzo duża i skuteczna. Za tak silne działanie szyszek odpowiada obecna w nich lupulina (gruczoły chmielowe), która zawiera około 3% olejku eterycznego a w nim humulen, mircen, alfa-kariofilen, beta-kariofilen i farnezen oraz żywice i woski. Działanie lupuliny jest zależne od dawki – od 250-500 mg wykaże działanie uspokajające i przeciwnerwicowe, w dawce ok. 1000 mg podziała nasennie. Jest to jeden z nielicznych środków ziołowych tłumiących popęd płciowy u ludzi, zmniejsza też wrażliwość mieśni. Lupulina obniża ciśnienie krwi, działa rozkurczowo, moczopędnie, estrogennie, pobudza wydzielanie gruczołów trawiennych oraz wykazuje działanie bakteriobójcze.
Wrotycz pospolity to jedno z najbardziej aromatycznych ziół, znane myślę każdemu, jesli nie z nazwy, to z widzenia z pewnością. Żółte kuleczki roztarte w dłoni mają charakterystyczny, silnie ziołowy zapach. Te wonne substancje stanowią o mocy ziela wrotyczu, ziela silnie przeciwrobaczego, przeciwwirusowego, przeciwpierwotniakowego i przeciwbakteryjnego. Jak widać, to roślina o potężnej mocy 🙂 A to przecież jeszcze nie wszystko…
Wrotyczowe preparaty zadziałaja wykrztuśnie, silnie żółciopędnie, napotnie- bardzo silnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, nasennie- silnie, uspokajająco- bardzo efektywnie, przeciwbólowo, przeciwzapalnie, rozkurczowo, odtruwająco, wyregulują trawienie i uzdrowią w przypadku grypy i przeziębienia.
Liść babki to lek stosowany głównie w chorobach układu oddechowego – w kaszlu mokrym, czyli takim, gdzie odksztuszanie jest bardzo utrudnione. Śluzy nawilżają i powlekają drogi oddechowe łagodząc podrażnienie, osłaniają, natomiast irydoidy działają przeciwzapalnie. Śluzy powlekają też przewód pokarmowy, łagodzą przez to również dolegliwosci związane z chorobą wrzodową. Przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i ściągająco zadziałają zawarte w babkach garbniki . Babka zwiększy szczelność naczyń krwionośnych i zadziała przeciwkrwotocznie. Jednak wiekszości osób babka w pierwszej kolejności skojarzy się z okładami na skaleczone miejsca, obmyty liść babki należy zmiąć lub lekko rozbić i taki przyłożyć na ranę. Bogactwo przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych i przeciwobrzękowych składników babki było jeszcze nie tak dawno pewniakiem jako opatrunek na ranę- pierwszego rzutu. 🙂 Dziś sprawdza się w okładach na trudno gojące się i sączące się rany, odleżyny i ropne wykwity.
Dzialanie lecznicze babki jest niejednokrotnie potwierdzone badaniami naukowymi, głównie wewnętrznie w nieżytach dróg oddechowych, zapalnych zmianach błony śluzowej jamy ustnej i gardła, a zewnętrznie w okładach na zapalne zmiany skóry.
Brzoza to drzewo o pięknej, białej korze, rosnące szybko, żyjące jak na drzewo dość krótko, ale intensywnie. Preparaty brzozowe to wspaniałe leki moczopędne, wybitnie odtruwające, wspomagające oczyszczanie ze złogów w chorobach reumatycznych, trądziku, problemach skórnych i metabolicznych, działają przeciwobrzękowo, przeciwgośćcowo, żółciopędnie, zapobiegają i wspomagają w kamicy moczowej i żółciowej, uszczelniają i wzmacniają naczynka krwionośne, ochraniają miąższ wątroby i regulują trawienie. Brzoza dostarcza kilku surowców leczniczych: pączki (Gemmae), liście (Folium), korę (Cortex) i sok (Succus Betulae). Najczęściej i najłatwiej pozyskiwane są liście – w maju, ale i te czerwcowe, lipcowe są pełne dobra, korę zbieramy na przedwiośniu, wiosną lub jesienią, pączki wczesną wiosną.