Akacja, której surowcem są kwiat i liść kwitnie od maja do czerwca. Surowce te działają moczopędne, odtruwająco, rozkurczowo na mięśnie gładkie układu moczowego i pokarmowego, uszczelniają naczynia krwionośne i wzmacniają je, działają przeciwzakrzepowo, rozszerzają naczynia, poprawiają krążenie krwi. Mocne napary i nalewki obniżają ciśnienie krwi i działają uspokajająco na układ nerwowy. Swoich konkurentów wyniszcza chemicznie, […]
Preparaty z dzikiej róży mają działanie witaminizujące, immunostymulujące, wzmacniające, przeciwzapalne, antyalergiczne, przeciwobrzękowe, moczopędne, odtruwające, prebiotyczne, wzmacniają naczynia krwionośne oraz działają delikatnie rozwalniająco. Osoby z chorobami układu oddechowego i rekonwalescenci powinny korzystać z jej przetworów, związki zawarte w różach wspierają regenerację nabłonka i kondycję płuc. Róża słynie z bogactwa witaminy witaminy C, której ma znacznie więcej niż cytrusy. Zawartość w owocach świeżych może sięgać 5%, natomiast w suszonych lub mrożonych spada nawet do ilości śladowych, niemniej zwykle mieści się między 1-2%. Wartość witaminy spada po przemrożeniu owoców, natomiast wzrasta ich słodycz, ilość pektyn i poprawia się ich smak.
Ziele nawłoci (Herba Solidaginis) jest zielem oczyszczającym krew, moczopędnym, przeciwkamiczym i odkażającym drogi moczowe. Zmniejsza obrzęki, obniża ciśnienie krwi (działanie hipotensyjne) działa odtruwająco- zwiększa wydalanie soli, amoniaku, kwasu moczowego, usprawnia usuwanie szkodliwych związków i produktów przemiany materii, działa rozkurczowo, przeciwmiażdżycowo, przeciwukrzycowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, przeciwbólowo, wzmacnia naczynia krwionośne (rutyna), pomaga w nieżytach żołądka i jelit.
Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Napar sporządzamy zalewając gorącą wodą dzbanek do herbaty, w którym umieszczamy 3-4 łyżki ziela. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej. Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyraków i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągający i antyseptyczny.
Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyrakow i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągajacy i antyseptyczny. Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej.
Aronia czarna (Aronia melanocarpa) to krzew, którego surowcem zielarskim jest owoc.
Większość czynnych związków aronii ma właściwości przeciwutleniające (bioflawonoidy), które chronią komórki przed stresem oksydacyjnym, wspomagają naturalne siły obronne organizmu, przez co opóźniają procesy starzenia się i stymulują procesy naprawcze w komórkach. Aronia zawiera antocyjany, fenolokwasy (kawowy, chlorogenowy), pektyny, garbniki, sporą ilość witaminy C, witaminy: B2, B3, B9, czyli kwas foliowy, sole mineralne: magnez, potas, fosfor, żelazo, wapń oraz mikroelementy: molibden, miedź, jod i mangan.
Bioflawonoidy, wśród których najliczniejsze są antocyjany, flowonoidy- w tym kwercetyna i rutyna, katechiny i leukocyjany , są jednocześnie barwnikami, które nadają owocom granatowy kolor. Antocyjany i flawonoidy aroniowe zapobiegają angiopatii wywołanej nadciśnieniem, poprawiają krążenie oczne, wieńcowe i krążenie w kończynach, działają antyagregacyjnie (przeciwzakrzepowo), wzmacniają i uszczelniają nabłonki naczyń krwionośnych, łagodzą objawy alergii i wielu chorób autoimmunologicznych.
Koniczyna czerwona (Trifolium pratense) działa estrogennie, łagodzi objawy menopauzy, poprawia krążenie i pracę serca, wzmacnia naczynia krwionośne, działa przeciwzakrzepowo, moczopędnie, przeciwobrzękowo, oczyszcza krew, zapobiega zastojom limfy a więc i obrzękom, odtruwa, działa ogólnie wzmacniająco, wspiera gojenie ran, zapobiega wypadaniu włosów, działa wykrztuśnie, żółciopędnie, odżywczo, przeciwzapalnie, reguluje wypróżnienia, miesiączkowanie i reguluje metabolizm. W przeziębieniu pomaga ozyścić nos, zatoki i płuca z zalegającego śluzu. Napar zastosowany jako maseczka, okład, zadziała odświeżająco, rozjaśniająco, wspaniale nawilży skórę i poprawi jej elastyczność. Ziele to jest idealne dla kobiet szczególnie w okresie menopauzy, u młodszych kobiet znosi objawy napięcia przedmiesiączkowego oraz reguluje menstruacje.
Orzech włoski jest drzewem osiągającym 25 metrów wysokości, rośnie w ogrodach, parkach, na opuszczonych posesjach, czasem przy drogach, dobrze rośnie w naszym klimacie i jest naprawdę bardzo pożyteczny z punktu widzenia medycyny naturalnej. Orzech dobroczynnie działa głównie na układ pokarmowy, zawiera garbniki elagowe tamujące krwawienia w naczyniach krwionośnych żołądka i jelit, ściągające błony śluzowe, a to warunkuje jego działanie bakteriobójcze, także przy wrzodach oraz nieżytach żołądka i jelit, działa na paciorkowce, bakterie duru brzusznego, gronkowce i czerwonkę. Wyciągi z naowocni orzecha działają przeciwzapalnie, przeciwrobaczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie dzięki zawartości juglonu.
Surowcem zielarskim jest kora, zielona łupina orzecha( naowocnia), liść i orzech. Bardzo cennym surowcem są niedojrzałe, świeże owoce, z których przyrządza się sok i intrakt stosowane przy problemach z trawieniem, biegunkach i zatruciach.
Jarzębina to królowa późnego lata i wczesnej jesieni. Swoje owoce rodzi od lipca do października. Gdy owoce mają kolor intensywnej czerwieni to znak, że nadszedł czas zbioru jarzębiny na przetwory: konfitury, nalewki, dżemy. Owoce jarzębiny mają dwukrotnie więcej karotenu, niż znana z jego zawartości marchew, są też bogatym źródłem witaminy C, co plasuje jarzębinę wśród pierwszorzędnych, naturalnych leków wspierających leczenie przeziębienia i grypy, chorób płuc i osłabienia. Jarzębina jest świetnym surowcem na domową nalewkę- jarzębinówka może być przechowywana latami, a im jest starsza, tym bardziej wytraca się jej gorzkawy posmak, który zastępuje słodycz.
UWAGA: Pamiętać należy, że surowe owoce nie nadają się do spożycia ze względu na zawartość toksycznego dla nas kwasu parasorbinowego oraz gorzki posmak. Kwas powoduje nudności, biegunkę i wymioty, jednak przemrożenie, bądź poddanie owoców działaniu wysokiej temperatury zupełnie pozbawia owoce tego działania.
Liść babki to lek stosowany głównie w chorobach układu oddechowego – w kaszlu mokrym, czyli takim, gdzie odksztuszanie jest bardzo utrudnione. Śluzy nawilżają i powlekają drogi oddechowe łagodząc podrażnienie, osłaniają, natomiast irydoidy działają przeciwzapalnie. Śluzy powlekają też przewód pokarmowy, łagodzą przez to również dolegliwosci związane z chorobą wrzodową. Przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i ściągająco zadziałają zawarte w babkach garbniki . Babka zwiększy szczelność naczyń krwionośnych i zadziała przeciwkrwotocznie. Jednak wiekszości osób babka w pierwszej kolejności skojarzy się z okładami na skaleczone miejsca, obmyty liść babki należy zmiąć lub lekko rozbić i taki przyłożyć na ranę. Bogactwo przeciwzapalnych, przeciwbakteryjnych i przeciwobrzękowych składników babki było jeszcze nie tak dawno pewniakiem jako opatrunek na ranę- pierwszego rzutu. 🙂 Dziś sprawdza się w okładach na trudno gojące się i sączące się rany, odleżyny i ropne wykwity.
Dzialanie lecznicze babki jest niejednokrotnie potwierdzone badaniami naukowymi, głównie wewnętrznie w nieżytach dróg oddechowych, zapalnych zmianach błony śluzowej jamy ustnej i gardła, a zewnętrznie w okładach na zapalne zmiany skóry.
Jasnota biała to najbardziej uznana wśród jasnot roślinka lecznicza o szczególnym znaczeniu dla kobiet. Surowcem leczniczym jest ziele i kwiat jasnoty białej, zbierany w czasie i tuż przed kwitnieniem, rzadziej zbierany jest korzeń- na przedwiośniu, wiosną lub jesienią. Korzeń działa wykrztuśnie, napotnie i moczopędnie. Ziele i kwiat jasnoty białej działa silnie przeciwzapalnie, łagodzi znacznie stany zapalne narządów rodnych dzięki irydoidom, hamuje nadmierne krwawienia i mikrokrwawienia dzięki garbnikom, działa powlekająco dzięki śluzom, jest również znakomitym kosmetykiem dla skóry oczu, zwłaszcza dla osób z tzw. workami i cieniami pod oczami, skórą opuchniętą. Jasnota pomaga kobietom w bolesnym miesiączkowaniu, we wszelkich dolegliwosciach związanych z menopauzą – wystarczy napar na wodzie lub mleku pity kilkakrotnie w ciągu dnia.
Drzewo kasztanowca zna chyba każdy, bo kto choć raz w życiu nie zrobił kasztanowego ludzika z jego nasion i z zapałek? Surowcem lecznicznym kasztanowca są pączki, kora, liście, kwiat, nasiona i owoc. Wszystkie te surowce zawierają flawonoidy, kumaryny, saponiny, garbniki, sole mineralne, kwasy organiczne i karotenoidy, różnią się ich zawartością, dlatego różne części tego drzewa stosowane są w różnych wskazaniach. Za lecznicze działanie surowców z kasztanowca odpowiadają głównie saponiny, kumaryny i flawonoidy, a wskazania do ich zażywania to między innymi żylaki, zakrzepowe zapalenie żył, pajączki, krwiaki, trądzik różowaty, obrzęki, hemoroidy, stany zapalne gałki ocznej i spojówek, stany zapalne nerek, kamica moczowa, krwotoki z nosa.
Kto nie kojarzy pierwszej, żółtokwitnącej oznaki wiosny? To jedna z nielicznych roślin, która najpierw kwitnie, a później wypuszcza liście. Kwiat forsycji zawiera 1% rutyny- flawonoidu, który znamy z popularnego leku – rutinoscorbinu :). Tak wysoka zawartość rutyny w sposób zdecydowany wyróżnia forsycję na tle wszelkich innych roślin z rutyną. Dzięki temu związkowi kwiat forsycji jest surowcem zielarskim, który znajdzie zatosowanie w chorobach krążenia: krwiaki, żylaki, hemoroidy, pajączki, pękające naczynka, zastoinowe choroby zył ale i z objawem zimnych rąk i stóp.
Kwiat bzu czarnego ( Flos Sambuci) działa napotne, przeciwwirusowo, obniża gorączkę, jest moczopędny, odtruwa, działa wykrztuśnie, rozrzedza katar i zalegające wydzieliny w zatokach,
świetnie rozgrzewa w chłodne dni przepędzając chrypki, kaszle, katary i bóle mięśni. Uszczelnia naczynia krwionośne, rozszerza naczynia wieńcowe, działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo w okładach – na obrzęki i worki pod oczami.
Surowcem zielarskim są kwiaty, owoce, kora i liść bzu czarnego. Kwiat bzu czarnego zbiera się z miejsc czystych, znacznie oddalonych od ulic, miast, co nie powinno stanowić problemu, rośnie on bowiem chętnie i gęsto na obrzeżach lasów, wzdłuż pól i łąk (oj tak, lubi słoneczko). Zbieramy całe baldachy – można je rwać lub ciąć nożyczkami. Po zbiorze niezwłocznie kwiaty rozkładamy luźno w ciepłym, zacienionym i przewiewnym miejscu aż wyschną i zrobią się pięknie kremowe.