Archiwum kategorii: zioła przeciwbakteryjne

Nawłoć pospolita i nawłoć kanadyjska

Ziele nawłoci (Herba Solidaginis) jest zielem oczyszczającym krew, moczopędnym, przeciwkamiczym i odkażającym drogi moczowe. Zmniejsza obrzęki, obniża ciśnienie krwi (działanie hipotensyjne) działa odtruwająco- zwiększa wydalanie soli, amoniaku, kwasu moczowego, usprawnia usuwanie szkodliwych związków i produktów przemiany materii, działa rozkurczowo, przeciwmiażdżycowo, przeciwukrzycowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, przeciwbólowo, wzmacnia naczynia krwionośne (rutyna), pomaga w nieżytach żołądka i jelit.

Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Napar sporządzamy zalewając gorącą wodą dzbanek do herbaty, w którym umieszczamy 3-4 łyżki ziela. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej. Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyraków i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągający i antyseptyczny.
Sok z rozgniecionej nawłoci lub maść na świeżym zielu (np. ziele roztarte z masłem w moździerzu) można zastosować w leczeniu ran, czyrakow i oparzeń jako przeciwzapalny, ściągajacy i antyseptyczny. Napar świetnie nada się do przemywania skóry łojotokowej, trądzikowej, z wypryskami, przy trądziku różowatym, oczyszcza pory, ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, osuszające i ściągające, warto go stosować w kremach, tonikach i rozmaitych kosmetykach domowej roboty. Nawłoć dzięki obecności rutyny uszczelniającej naczynia, doskonale nadaje się do przygotowania kosmetyków do cery naczynkowej.

Czytaj dalej...

Aronia czarna

Aronia czarna (Aronia melanocarpa) to krzew, którego surowcem zielarskim jest owoc.
Większość czynnych związków aronii ma właściwości przeciwutleniające (bioflawonoidy), które chronią komórki przed stresem oksydacyjnym, wspomagają naturalne siły obronne organizmu, przez co opóźniają procesy starzenia się i stymulują procesy naprawcze w komórkach. Aronia zawiera antocyjany, fenolokwasy (kawowy, chlorogenowy), pektyny, garbniki, sporą ilość witaminy C, witaminy: B2, B3, B9, czyli kwas foliowy, sole mineralne: magnez, potas, fosfor, żelazo, wapń oraz mikroelementy: molibden, miedź, jod i mangan.
Bioflawonoidy, wśród których najliczniejsze są antocyjany, flowonoidy- w tym kwercetyna i rutyna, katechiny i leukocyjany , są jednocześnie barwnikami, które nadają owocom granatowy kolor. Antocyjany i flawonoidy aroniowe zapobiegają angiopatii wywołanej nadciśnieniem, poprawiają krążenie oczne, wieńcowe i krążenie w kończynach, działają antyagregacyjnie (przeciwzakrzepowo), wzmacniają i uszczelniają nabłonki naczyń krwionośnych, łagodzą objawy alergii i wielu chorób autoimmunologicznych.

Czytaj dalej...

Kwiat dziewanny

Kwiat dziewanny (Flos Verbasci) jest ziołem stosowanym w kaszlu mokrym – doskonale wzmaga sekrecję śluzu w drogach oddechowych, w przeziębieniu, grypie, chrypce, suchości gardła i w anginie, działa wirusostatycznie. W lecznictwie można zastosować całe ziele dziewanny,ma ono nawet silniejsze działanie niż sam kwiat. Wszystkie występujące dziko w Polsce dziewanny mają zastosowanie w lecznictwie: drobnokwiatowa, pospolita, wielkokwiatowa i kutnerowata. Dziewanna jest trudna do pomylenia – jest to wysoka, charakterystyczna roślina, która sięga dopasa,a niektóre gatunki przewyższają wzrost ludzi. spokojnie do pasa, a niektóre gatunki potrafią spokojnie przewyższyć wzrostem dorosłego człowieka. Rodzaj dziewanna obejmuje kilka gatunków i wszystkie pospolite w naszym kraju mają zastosowanie w ziołolecznictwie. . Kwiat dziewanny jest bezpieczny dla dzieci – można podawać go w ilości 2 szklanek naparu dziennie. Działa odśluzowująco, lekko przeciwgorączkowo, poprawia pracę wątroby. Mocnym naparem z dziewanny warto płukać jamę ustną w suchości oraz w stanach zapalnych. Świeży kwiat roztarty z oliwą lub olejem jako okład wyleczy wypryski na skórze oraz stłuczenia, sińce i krwiaki.
Przeciwwskaniem do stosowania dziewanny jest ciąża, uczulenie kontaktowe

Czytaj dalej...

Korzeń kobylaka

Kobylak czyli koński szczaw lub szczaw kędzierzawy, to zioło stosowane w dolegliwościach przewodu pokarmowego: biegunce- zwłaszcza u dzieci, w wymiotach, w niestrawności, ale też w anemii jako zioło zwiększające poziom hemoglobiny, znosi objawy reakcji autoagresji immunologicznej i alergii. Okłady z odwaru stosujemy na owrzodzenia, wypryski, rany i ropnie, płukanie ust odwarem pomoże w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, hamuje rozwój bakterii ropotwórczych oraz beztlenowych, picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamuje rozwój drożdżaków i bakterii. Ponadto płukanki z odwaru stosujemy w zapaleniu pochwy, prącia, moszny, hemoroidach i świądzie.
Korzen kobylaku jest szczególnie zasobny w dobrze przyswajalne żelazo, co działa krwiotwórczo poprzez zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, w witaminę A, C, białka, tłuszcze, wapń, cynk, sód, mangan, garbniki oraz przeczyszczające antrachinony. Jeszcze pod koniec XIX wieku korzeń kobylaku był na liście leków stosowanych oficjalnie przez lekarzy i zielarzy. Przetworami z korzenia kobylaku leczono wszelakie problemy układu pokarmowego i zakażenia bakteryjne, w zatruciach, chorobach krwi, żółtaczce, szkorbucie, przy chorobach skórnych stosowano wyciągi, maści i mikstury.

Czytaj dalej...

Borówka czernica

Liście borówki czernicy (Vaccinium myrtillus), działają moczopędnie, odtruwająco, antyseptycznie – zwłaszcza arbutyna działa na nerki i drogi moczowe, przeciwbiegunkowo, napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwcukrzycowo, przeciwzapalnie, żółciopędnie, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i wzmagają apetyt, regulują przemianę materii. Zewnętrznie napar z liści stosuje się w stanach zapalnych skóry, błon śluzowych oraz w hemoroidach.
Owoce borówki działają przeciwcukrzycowo, odżywczo, witaminizująco, wzmacniająco, odtruwająco, poprawiają krążenie mózgowe i oczne, poprawiają ostrość widzenia i chronią plamkę żółtą, przez co chętnie są używane przez zosoby w wieku podeszłym, leczą biegunki bakteryjne i wywołane toksynami, w niestrawności, działają słabiej moczopędnie i odkażająco. Szczególnie polecane są w biegunkach u dzieci.
Odwary z owoców borówki stosowane są przeciw owsikom i obleńcom. a także jako środek przeciwzapalny i poprawiający gojenie trudnych ran.

Czytaj dalej...

Cebula

Cebula jest w naszym klimacie rośliną dwuletnią, uprawianą chętnie i często, dostępną praktycznie przez cały rok, ma ogromne zastosowanie w kuchni i medycynie. Lista zasług cebuli dla zdrowia jest bardzo długa, od przeziębień i chorób infekcyjnych, przez wpływ na trawienie, wzmacnianie osób słabych, obniżanie poziomu złego cholesterolu i jego normalizację, działanie przeciwzakrzepowo, niwelując ryzyko zatorów i zakrzepic, aż po zachowanie nas od groźnych i budzących strach nowotworów. Okazuje się, że ryzyko zachorowania na pewne nowotwory jest niższe niż u osób, które nie jadają cebuli, na przykład wg badania szwajcarskich badaczy, spożywanie 7 razy w tygodniu porcji cebuli (lub czosnku) w różnej postaci, zmniejszało wystąpienie raka jelita grubego o 50%!!! Ponadto i czosnek i cebula obniżały ryzyko rozwoju nowotworu jamy ustnej, gardła, trzustki, jajnika i nerek.
Cebula pozwala zapobiegać infekcjom jamy ustnej i próchnicy. Wykazano, że 3-5 minut żucia surowej cebuli powoduje zniszczenie wszystkich drobnoustrojów znajdujących się w jamie ustnej, gardle i na ustach. Cebula jest jednym z najbogatszych źródeł fruktanów, czyli prebiotycznego błonnika, którym żywią się tzw. dobre bakterie- nam niezbędne. Po antybiotykach zdecydowanie warto włączyć cebulę do diety.

Czytaj dalej...

Orzech włoski

Orzech włoski jest drzewem osiągającym 25 metrów wysokości, rośnie w ogrodach, parkach, na opuszczonych posesjach, czasem przy drogach, dobrze rośnie w naszym klimacie i jest naprawdę bardzo pożyteczny z punktu widzenia medycyny naturalnej. Orzech dobroczynnie działa głównie na układ pokarmowy, zawiera garbniki elagowe tamujące krwawienia w naczyniach krwionośnych żołądka i jelit, ściągające błony śluzowe, a to warunkuje jego działanie bakteriobójcze, także przy wrzodach oraz nieżytach żołądka i jelit, działa na paciorkowce, bakterie duru brzusznego, gronkowce i czerwonkę. Wyciągi z naowocni orzecha działają przeciwzapalnie, przeciwrobaczo, przeciwwirusowo i przeciwbakteryjnie dzięki zawartości juglonu.
Surowcem zielarskim jest kora, zielona łupina orzecha( naowocnia), liść i orzech. Bardzo cennym surowcem są niedojrzałe, świeże owoce, z których przyrządza się sok i intrakt stosowane przy problemach z trawieniem, biegunkach i zatruciach.

Czytaj dalej...

Tymianek pospolity

Tymianek jest jednym z moich ulubionych ziółek w naparze ze względu na swój niepowtarzalny, intensywny i słodki zapach 🙂 Jest niziutka krzewinką, która od czerwca do sierpnia kwitnie na fioletowo, do celów leczniczych w naszym regionie uprawiany, jego kolebką jest bowiem basen morza Śródziemnego.
W aptekach znajduje się szereg syropów z wyciągiem z tej rośliny, głównym jego działaniem jest łagodzenie suchego i uporczywego kaszlu, umożliwienie skutecznego odkrztuszenia zalegającej wydzieliny z oskrzeli i płuc, stany zapalne dróg oddechowych, przeziębienie i grypa, gorączka.
Napary i przetwory z tymianku pomogą również w chorobach zapalnych, wirusowych, bakteryjnych z ropą, w zakażeniach pasożytami, grzybicach, świądzie, pomogą w uregulowaniu przemiany materii, działają uspokajająco i rozkurczowo.
Na zewnątrz zastosowanie preparatów z tymianku przynosi pomoc w stanach zapalnych skóry i błon śluzowych, w przypadku opryszczki, grzybicy, pleśniawek, trądziku, łojotokowym zapaleniu skóry, ropiejących ran, rumienia i egzemy.

Czytaj dalej...

Kłącze imbiru

Właściwości imbiru doceniono już w starożytności i po dziś dzień imbir z powodzeniem stosuje się jako roślinę o wielokierunkowym dobroczynnym, prozdrowotnym działaniu i jako przyprawę o słodko-orzeźwiającym aromacie zwłaszcza w kuchni azjatyckiej- imbir jest składnikiem przyprawy curry.
Kłącze imbiru- bo to ono jest surowcem leczniczym ma silne działanie podnoszące odporność, odkażające, pobudza trawienie i wydzielanie soków żołądkowych i enzymów trawiennych, przyspiesza odtruwanie, działa przeciwmiażdżycowo, poprawia krążenie w skórze i gruczołach łojowych, działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwpierwotniakowo i przeciwgrzybiczo, rozgrzewa zarówno spożywany jak i zastosowany we wcierce, działa też skutecznie przeciwwymiotnie (gingerol i szogaol). Fitoncydy kłącza skutecznie walczą z rhinowirusami odpowiedzialnymi za katar w przeziębieniu. Wyciągi z imbiru przyjmowane doustnie przez dłuższy czas zmniejszą ból i obrzęki w chorobach reumatycznych, wyregulują pracę przewodu pokarmowego i motorykę jelit, zwiększą komfort ruchomość stawów, pobudzą krążenie krwi a także znacznie złagodzą objawy alergii. Gingerol i szogaol oprócz przeciwwymiotnego działania mają zdolność hamowania niektórych czynników prozapalnych – syntezy leukotrienów i aktywności cyklooksygenazy 2 .

Czytaj dalej...

Majeranek

Majeranek w roli przyprawy zna każdy, jest lubiany i powszechnie stosowany w kuchni, aromatyczny a do tego leczy to i owo… Dodajemy go do sosów, zup, kiełbas, sałatek, niektórzy robią z niego herbatkę 😉 czyli najprostsze lekarstwo jakie można zrobić z majeranku 🙂 . Taka herbatka na wodzie lub mleku znacznie wspomoże w chorobach gardła, krtani, oskrzeli, w kaszlu mokrym, grypie i przeziębieniu, można do niej dodać miodu lub propolisu. Maść majerankowa znacznie łagodzi intensywny katar.
Majeranek dodany do potraw spowoduje, że nasz żołądek i układ trawienny lepiej poradzą sobie ze strawieniem tłustych i ciężkich potraw, bowiem majeranek pobudza i zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Badania prowadzone nad tą rośliną wskazały, że ma ona właściwości antywirusowe, antybakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwskurczowe, napotne, poprawiające trawienie, moczopędne i żółciopędne.
Wyciąg z majeranku zwalcza wirusy opryszczki!

Czytaj dalej...

Wrotycz pospolity

Wrotycz pospolity to jedno z najbardziej aromatycznych ziół, znane myślę każdemu, jesli nie z nazwy, to z widzenia z pewnością. Żółte kuleczki roztarte w dłoni mają charakterystyczny, silnie ziołowy zapach. Te wonne substancje stanowią o mocy ziela wrotyczu, ziela silnie przeciwrobaczego, przeciwwirusowego, przeciwpierwotniakowego i przeciwbakteryjnego. Jak widać, to roślina o potężnej mocy 🙂 A to przecież jeszcze nie wszystko…
Wrotyczowe preparaty zadziałaja wykrztuśnie, silnie żółciopędnie, napotnie- bardzo silnie, przeciwgorączkowo, moczopędnie, nasennie- silnie, uspokajająco- bardzo efektywnie, przeciwbólowo, przeciwzapalnie, rozkurczowo, odtruwająco, wyregulują trawienie i uzdrowią w przypadku grypy i przeziębienia.

Czytaj dalej...

Pędy sosny

Sosny są piękne! Są piękne i basta. Od pokoleń syrop z ich pędów oraz igieł stanowił lek na kaszel i choroby infekcyjne. Większość części sosny: igły, pędy, zielone szyszki, żywicę, a nawet nasiona wykorzystuje się dla zdrowia i jako składniki pożywienia. Syrop z pędów sosny jest pomocny w kaszlu mokrym – ułatwia wykrztuszanie, rozluźnia zalegające wydzieliny z płuc, oskrzeli, zatok, działa napotnie, moczopędnie, bakteriobójczo. Wąchanie ściętego drewna sosnowego czy roztarcie igieł relaksuje, odpręża.
Igły sosny można zbierać zimą i wczesną wiosną, mają one całkiem sporo witaminy C, można zrobic z nich herbatę :). Ot tak zwyczajnie- herbatę. Pędy sosny i pączki, czyli wierzchołki zbieramy wiosną, zawsze z umiarem, z kilku drzew, aby nie wyrządzić pojedynczym drzewom zbyt wielkiej szkody.

Czytaj dalej...

Glistnik jaskółcze ziele

Glistnik jaskółcze ziele (Chelidonium majus) to ziele silnie rozkurczowe, żółciopędne, niezwodne w skurczach mięśni gładkich (niestrawności, kolki), żółciopędne w niedomogach wątroby, przeciwbakteryjne, przeciwpasożytnicze, przeciwbólowe, a żółty sok wydzielający się po przełamaniu gałązek ziela jest zabójczy dla kurzajek! Glistnik jaskółcze ziele to absolutnie mój faworyt wśród niezawodnych zioł rozkurczowych i uspokajających. Piękny, zwiewny, delikatny, a przecież tak silnie działający glistnik jaskółcze ziele to majowa ozdoba i lasów, i łąk, i poboczy. Silnie rozkurczowy, żółciopędny, niezwodny w skurczach mięśni gładkich (niestrawności, kolki), żółciopędny w niedomogach wątroby, przeciwbakteryjny, przeciwpasożytniczy, przeciwbólowy, a żółty sok wydzielający sie po przelamaniu gałązek ziela jest zabójczy dla kurzajek! Glistnik jaskółcze ziele to absolutnie mój faworyt wśród niezawodnych zioł rozkurczowych i uspokajających. Całe nadziemne ziele zbiera się ścinając ostrym nożykiem przed lub w czasie kwitnienia od maja do czerwca, suszy albo w temperaturze pokojowej, albo w otwartym piekarniku w temp. 60 stopniach. Wysuszone ziele łatwo kruszy się, a łodygi łamią się z trzaskiem.
Ważnym jest, aby zostawiac korzenie glistnika przy zbiorach w ziemii, jest go w naszym kraju coraz mniej….

Czytaj dalej...

Podagrycznik

Podagrycznik jest jedną z pierwszych roślin pojawiających się wiosną w lesie. jest bardzo pospolity i trudny do pozbycia się z ogrodu, jeśli jakimś sposobem sie do niego przyplątał. Jest roślina jadalną i leczniczą, znaną już w Średniowieczu – jej spożycie rosło w okresach głodu, używano go głównie do przygotowywania zupy nazwanej barszcznicą oraz na surowo. W Polsce spożywanie tej rośliny nie jest zbyt popularne. Liście są aromatyczne z charakterystycznym lekko gorzkim selerowo- pietruszkowym posmakiem. Zbiór odbywa się od wiosny do września, a najsmaczniejsze są młode listki: w surówkach, sałatkach, sosach i zupach. Podagrycznik można przyrządzić jak szpinak (z czosnkiem i cebulką), czy pesto. Podagrycznik jest moczopędny, przeciwreumatyczny, przeciwzapalny i odżywczy. Zewnetrznie stosuje się go do okładania bolących miejsc w podagrze (dnie moczanowej), reumatyźmie i artretyźmie. W formie doustnej stanowi dobre źródło witamin oraz makro- i mikroelementów, zawiera żelazo, miedź, mangan, tytan, bor, potas, magnez, cynk, chrom, kobalt, witaminy C i A, a wszystko to jest obecne także w preparatach wodnych i etanolowych.
Podagrycznik jest jedną z moich ulubionych roślin, bedzie więc sporo….

Czytaj dalej...

Jasnota biała

Jasnota biała to najbardziej uznana wśród jasnot roślinka lecznicza o szczególnym znaczeniu dla kobiet. Surowcem leczniczym jest ziele i kwiat jasnoty białej, zbierany w czasie i tuż przed kwitnieniem, rzadziej zbierany jest korzeń- na przedwiośniu, wiosną lub jesienią. Korzeń działa wykrztuśnie, napotnie i moczopędnie. Ziele i kwiat jasnoty białej działa silnie przeciwzapalnie, łagodzi znacznie stany zapalne narządów rodnych dzięki irydoidom, hamuje nadmierne krwawienia i mikrokrwawienia dzięki garbnikom, działa powlekająco dzięki śluzom, jest również znakomitym kosmetykiem dla skóry oczu, zwłaszcza dla osób z tzw. workami i cieniami pod oczami, skórą opuchniętą. Jasnota pomaga kobietom w bolesnym miesiączkowaniu, we wszelkich dolegliwosciach związanych z menopauzą – wystarczy napar na wodzie lub mleku pity kilkakrotnie w ciągu dnia.

Czytaj dalej...

Jasnota purpurowa

Jasnota purpurowa (Lamium purpureum) pobudza trawienie- zwiększa wydzielanie soku żółądkowego i trzustkowego, dzięki czemu poprawia trawienie białek. Obecne w niej związki irydoidowe i flawonoidy warunkują silne działanie przeciwzapalne. Jasnota purpurowa chroni miąższ wątroby, rozluźnia mięśnie szkieletowe, co czyni ja jednym z niewielu ziół stosowanych w bólach pleców spowodowanych nadmiernym napięciem mięśni stabilizujących kręgosłup- miorelaksacyjnych, ogranicza też drżenie mięśni poprzecznie prążkowanych. Hamuje namnażanie bakterii i grzybów, działając bakteriobójczo i bakteriostatycznie w przewodzie pokarmowym, hamuje nadmierne krwawienia miesiączkowe i zmniejsza dolegliwości miesiączkowe, podobnie jak wspomniana już jasnota biała, pomaga w migrenach, bólach głowy różnego pochodzenia, uspokaja. Jasnota purpurowa to jeden z pierwszych wiosennych chwastów w ogrodzie 🙂 . Jak widać, to jest także roślina lecznicza, choć o mniejszym znaczeniu niż jej popularna siostra- jasnota biała.

Czytaj dalej...

Liść laurowy

Liść laurowy (Folium Lauri) znany tez jako liść wawrzynu, liście bobkowe, bakałarz, bobkowe ziele jest przyprawą i rośliną leczniczą. O jego walorach smakowych w bigosie, daniach z warzyw czy mięsie nie trzeba pisać… To się wie 🙂 Jak większość przypraw, liść laurowy posiada wiele działań wspierających zdrowie, głównie w obszarze przewodu pokarmowego i układu krążenia. Z liści laurowych pozyskuje się cenny olejek laurowy, którego zastosowanie jest szersze.

Czytaj dalej...

Aksamitka rozpierzchła

Aksamitka rozpierzchła znana też pod nazwami: turek, śmierdziuszek, byczek, szarańcza, tagetes, to bardzo znana roślinka z kwiatowych rabatek. W ogródkach chętnie rosnie też aksamitka wzniesiona, błyszcząca, wąskolistna oraz drobna. Z każdej tej odmiany nasze zdrowie może skorzystać. Roślinka ta rośnie chętnie i kwitnie długo i w ogródku i w skrzynce, nie trzeba być zatem właścicielem kawałka ziemi, wystarczy posiadać tą w skrzyneczce. Przemysł farmaceutyczny właśnie z tej roślinki pozyskuje luteinę do produkcji tabletek i kapsułek na poprawę ostrości wzroku, zapobiegającym zwyrodnieniu plamki żółtej, a preparaty te wcale nie są tanie… Luteina i zeaksantyna są jedynymi barwnikami z grupy karotenoidów, obecnymi w plamce żółtej oka. Stanowią naturalny filtr, znacznie osłabiający niekorzystne działanie światła.

Czytaj dalej...