Korzeń kobylaka

Kobylak (Radix Rumicis crispae) czyli koński szczaw lub szczaw kędzierzawy, to zioło stosowane w dolegliwościach przewodu pokarmowego: biegunce- zwłaszcza u dzieci, w wymiotach, w niestrawności, ale też w anemii jako zioło zwiększające poziom hemoglobiny, znosi objawy reakcji autoagresji immunologicznej i alergii. Okłady z odwaru stosujemy na owrzodzenia, wypryski, rany i ropnie, płukanie ust odwarem pomoże w leczeniu stanów zapalnych dziąseł i gardła, hamuje rozwój bakterii ropotwórczych oraz beztlenowych, picie odwaru usuwają nieprzyjemny zapach z ust i żołądka, hamuje rozwój drożdżaków i bakterii. Ponadto płukanki z odwaru stosujemy w zapaleniu pochwy, prącia, moszny, hemoroidach i świądzie.
Korzeń i nasiona kobylaku są szczególnie zasobne w dobrze przyswajalne żelazo, co działa krwiotwórczo poprzez zwiększenie poziomu hemoglobiny we krwi, w witaminę A, C, białka, tłuszcze, wapń, cynk, sód, mangan, garbniki oraz przeczyszczające antrachinony. Jeszcze pod koniec XIX wieku korzeń kobylaku był na liście leków stosowanych oficjalnie przez lekarzy i zielarzy, przetworami z korzenia kobylaku leczono wszelakie problemy układu pokarmowego i zakażenia bakteryjne, w zatruciach, chorobach krwi, żółtaczce, szkorbucie, a przy chorobach skórnych stosowano wyciągi, maści i mikstury.

Zbiór: korzenie wiosna lub jesień, nasiona od czerwca do sierpnia
Co zbieramy: korzeń, nasiona,

Kobylak zawiera:

  • żelazo,
  • witaminę C,
  • oksymetyloantrachinony,
  • emodynę,
  • kwas chryzofanowy,
  • garbniki,
  • szczawiany,

Żelazo i garbniki działają ściągająco i absorbują drobnoustroje i toksyny, natomiast antrachinony i szczawiany – przeczyszczająco.Najczęściej brak jest działania przeczyszczającego i przewaga wpływu przeciwzapalnego oraz ściągającego, chociaż u niektórych osób po zażyciu odwaru z kobylaku występuje rozwolnienie. Żelazo jest przyswajalne i działa krwiotwórczo, zwiększając poziom hemoglobiny we krwi u osób z anemią, po obfitym krwawieniu, w rekonwalescencji i po przechorowaniu chorób zakaźnych.
Nie jest wskazany przy kamicy moczowej, szczególnie gdy kamienie powstają z soli kwasu szczawiowego.
Nie nadaje się dla kobiet w ciąży.

Działanie i wskazania:

  • zatrucia pokarmowe, w tym zakażenia czerwonką i salmonellą,
  • biegunki (także u dzieci), wymioty,
  • zapalenia bakteryjne, grzybicze i wirusowe przewodu pokarmowego
  • odtruwanie, neutralizacja toksyn jelitowych,
  • poprawa pracy wątroby i przemiany materii,
  • wypryski, ropnie, przewlekłe choroby skóry, (okłady)
  • zespół zimnych dłoni i stóp,
  • obfite miesiączki, stany po krwawieniach i krwotokach,
  • choroby zakaźne,
  • brak apetytu,
  • rekonwalescencja, osłabienie fizyczne
  • choroby autoimmunologiczne: łuszczyca, choroby reumatyczne, toczeń, alergie, atopowe zapalenie skóry,
  • choroby dziąseł i jamy ustnej, szkorbut,
  • wzmocnienie naczyń krwionośnych,


PRZETWORY Z KOBYLAKU:

Odwar – 1 łyżka nasion, liści lub rozdrobnionego korzenia na 1 szklankę wody, gotować 5 minut, odstawić na 30 minut, pijemy 2 razy dziennie po pół szklanki odwaru, przez 3 tygodnie.
W ostrych zakażeniach bakteryjnych i wirusowych pić ciepły wywar przez cały dzień, dzieciom sporządzać odwar z 1 łyżeczki nasion na szklankę wody.


Syrop dla dzieci z anemią wg Stefanii Korzawskiej

  • 6 łyżek nasion kobylaku,
  • 10 daktyli,
  • 2 łyżki rozdrobnionych owoców dzikiej róży,
  • 1 laska cynamonu,
  • miód,

Zioła zalać 6 szklankami zimnej wody, gotować na małym ogniu 10 minut, pozostawić na godzinę, odcedzić. Dodać tyle miodu ile jest wywaru, wymieszać. Ponownie zagotować i gorący rozlać do słoików lub butelek. Stosować-3-4 razy dziennie po łyżce rozcieńczone w wodzie.

Maść z kobylaku wg Stefanii Korżawskiej
Garść ziaren kobylaku, garść świeżych liści babki lancetowatej umieścić w garnku, dodać litr smalcu, doprowadzić do wrzenia, pozostawić na małym ogniu na 30 minut, odcedzić, przelać do słoika. Przechowywać w lodówce, smarować w chorobach skórnych: łuszczyca, grzybica, atopowe zapalenie skóry (AZS), trądziku, trudno gojące rany oraz w bólach kostno – mięśniowych i reumatyzmie.

źródła:

https://rozanski.li/676/radix-rumicis-crispae-radix-lapathi-korzen-kobylaka/
Stefania Korżawska „Po zdrowie z ziołami”
Włodzimierz Tymrakiewicz: Atlas chwastów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1976

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *