Właściwości imbiru doceniono już w starożytności i po dziś dzień imbir z powodzeniem stosuje się jako roślinę o wielokierunkowym dobroczynnym, prozdrowotnym działaniu i jako przyprawę o słodko-orzeźwiającym aromacie zwłaszcza w kuchni azjatyckiej- imbir jest składnikiem przyprawy curry.
Kłącze imbiru- bo to ono jest surowcem leczniczym ma silne działanie podnoszące odporność, odkażające, pobudza trawienie i wydzielanie soków żołądkowych i enzymów trawiennych, przyspiesza odtruwanie, działa przeciwmiażdżycowo, poprawia krążenie w skórze i gruczołach łojowych, działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwpierwotniakowo i przeciwgrzybiczo, rozgrzewa zarówno spożywany jak i zastosowany we wcierce, działa też skutecznie przeciwwymiotnie (gingerol i szogaol). Fitoncydy kłącza skutecznie walczą z rhinowirusami odpowiedzialnymi za katar w przeziębieniu. Wyciągi z imbiru przyjmowane doustnie przez dłuższy czas zmniejszą ból i obrzęki w chorobach reumatycznych, wyregulują pracę przewodu pokarmowego i motorykę jelit, zwiększą komfort ruchomość stawów, pobudzą krążenie krwi a także znacznie złagodzą objawy alergii. Gingerol i szogaol oprócz przeciwwymiotnego działania mają zdolność hamowania niektórych czynników prozapalnych – syntezy leukotrienów i aktywności cyklooksygenazy 2 .

• 

Imbir z powodzeniem możemy wyhodować w polskich warunkach – domowych naturalnie.
Potrzebna będzie szeroka, płytka donica lub skrzynka balkonowa i lekka ziemia. Pojemnik należy wypełnic ziemią do 2/3 wysokości. Kłącze należy namoczyć (aby nawodnić) na całą noc, osuszyć, pokroić na kilkucentymetrowe kawałki- każde koniecznie z oczkiem, które skierujemy przy układaniu w pojemniku do góry, całość przysypujemy warstewką ziemii (ok 2 cm). Do momentu wypuszczenia kiełków warto okryć skrzynkę lub donicę folią, ale tak aby powietrze mogło cyrkulować, a potem nie przelewać, ale dbać o wilgoć w podłożu. Imbir nie zniesie dobrze temperatury poniżej 10 stopni. Z końcem lata sukcesywnie zaprzestajemy podlewania, zimą można nie podlewać wcale, w połowie lutego roślinę znów zaczynamy podlewać. Jeśli mamy taką chęć, możemy wykopywacć kłącza i używać do konsumpcji. 🙂

Powszechne w sprzedazy są obie postacie kłącza – świeże i suszone. Zastosowania obu są podobe, choć walory smakowe świeżego surowca znacznie przewyższają postać suszoną

Zbiór:  w warunkach naturalnych nie występuje w naszym kraju, doniczkowe zbiory to listopad-styczeń
Co zbieramy: kłącze

Kłącze imbiru zawiera:

• olejek eteryczny a w nim: zingiberol, zingiberen, citreol, bisabolen, borneol, citral, cineol, kurkumen, kamfen,
• gingerol (odpowiada za ostry smak surowca)
• szogaol
• żywice

Działanie:

• zwiększa odporność,
• przeciwzapalne,
• przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze, przeciwpierwotniakowe,
• przeciwwymiotnie,
• przeciwmigrenowe,
• przeciwbólowe,
• rozgrzewające,
• żółciopędne,
• zapobiega agregacji (sklejaniu) płytek krwi,
• przeciwmiażdżycowe,
• napotne,
• wykrztuśne,
• potencjalnie przeciwrakowe,

Wskazania:

• osłabienie,
• przeziębienie, grypa- trudno o coś bardziej rozgrzewającego niż herbatka z plasterkiem imbiru i miodkiem 🙂
• wymioty, choroba lokomocyjna,
• choroba reumatyczna, bóle stawów,
• choroby zapalne,
• choroby bakteryjne, wirusowe, pasożytnicze
• migreny,
• zaburzenia trawienia, wzdęcia, biegunki,
• kamica, zastoje zółci,
• choroby skóry i włosów,
• zapalenie zatok,

PRZETWORY Z KŁĄCZA IMBIRU ( o przetworach i preparatach z roślin więcej TU):

Herbatka z imbirem– to myślę najbardziej przystępna forma spożycia tego surowca.
Ulubioną herbatę ( może być zwykła, albo z czarnego bzu, lipy, dzikiej róży, po prostu ulubiona) zaparzyć, dodać do niej plaster całego lub lepiej startego kłącza (ok 4-5 cm), doprawić miodem, cytryną…. znakomicie rozgrzewa i uwalnia wszelkie dobroczynne związki.

Sok z imbiru – wyciskamy za pomocą sokowirówki lub wyciskarki. Sok można dodać do herbaty, do dań, można go stabilizować alkoholem i przechować na dłużej w stosunku 1 część soku na 3 części alkoholu.

Intrakt z imbiru– 1 część świeżego, zmielonego lub wyciśniętego kłącza zalewamy 5 częściami wódki. Macerujemy 7 dni, odcedzamy. Stosujemy do nacierania przy bólach nerwów, mięśni, stawów, w przeziębieniach, natomiast pijemy 3 razy dziennie po 5 ml w tych samych przypadkach co w nacieraniach.

Susz imbirowy– pół łyżeczki proszku na miodzie lub mleku 3 razy dziennie przeciw wymiotom, rozgrzewająco – susz w innych przypadkach nie będzie tak skuteczny.

Odwar z suszu – 1 łyżka czubata proszku imbirowego gotować w szklance wody przez 5 minut, odstawić na pół godziny i odcedzić. Pijemy 4 razy dziennie po 50 ml przy wymiotach i niestrawności oraz w celach rozgrzewających.

Fizjologiczny napar z imbiru– 2 łyżki świeżego startego kłącza zalać i zagotować w 220 ml soli fizjologicznej, odstawić na pół godziny, odcedzić. Stosować do płukania gardła, nosa – za pomocą atomizera lub kroplomierza 3 do 6 razy dziennie, do płukania uszu w stanach zapalnych, do przemywania narządów płciowych w zapaleniach i zakażeniach.

Spirytus imbirowy  1 część świeżego startego imbiru (lub soku) zalać 5 częściami spirytusu 70%. Wytrawiać 7 – 14 dni , odcedzić. Stosować jak intrakt – 3 razy dziennie po 5 ml lub do nacierania w nerwobólach, bólu mięśni, stawów i w przeziębieniu.

Imbir w kuchni ma mnóstwo zastosowań – wcześniej wspomniałam o tym, że jest składnikiem popularnej przyprawy curry, osobiście dodaję go do ciast, kompotów, deserów, kawy (wraz z goździkami), herbaty, pierników, zup, sosów, mięs. Zwłaszcza jesienią i zimą dodaje daniom ciepłej pełni.
Imbiru wcale nie trzeba dodawać do potraw w ogromnej ilości aby zadziałał, nie musi dominować, zwłaszcza świeże kłącze nierzadko nie jest nawet szczególnie wyczuwalne, choć jego moc wspomoże nasze zdrowie 🙂 .

Syrop z imbiru:
200 g korzenia imbiru
250 g cukru trzcinowego
sok z 1 cytryny
150 ml wody
Cukier skarmelizować w garnku, ale nie przypalić. Dolać ostrożne wodę i pokrojony cienko ze skórką imbir, gotować pod przykryciem około godziny, po czym zdjąć pokrywkę i pogotować jeszcze około godziny aż się zagęści, pod koniec gotowania dodać sok z cytryny, pogotować jeszcze chwilkę. Odcedzić, gorący płyn przelać do małych buteleczek lub słoiczków, odwrócić do góry nogami. Syrop imbirowy gotowy, do herbaty- idealny!

• 

źródła:
www.czytelniamedyczna.pl/2541,klacze-imbiru-zastosowanie-lecznicze-oraz-skladniki-czynne.html
https://rozanski.li/446/imbir-lekarski-zingiber-officinale-w-medycynie/
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989